Rys historyczny

Rasa koni fryzyjskich została zapoczątkowana już w czasach rzymskich, jest jedną z najstarszych w Europie, liczy ok. 2000 lat. W średniowieczu istniała popularna odmiana silnych karych koni, używanych często jako konie bojowe. W epoce baroku konia tego uszlachetniono krwią koni iberyjskich w celu otrzymania eleganckiego wierzchowca, jednakże w XVIII i XIX wieku ten kierunek hodowli został zaniechany. Fryz stał się koniem roboczym, ciągnął powozy i pracował w polu, okazjonalnie też brał udział w wyścigach kłusaków. Wojny i postęp cywilizacyjny w XX wieku spowodował, iż rasa koni fryzyjskich znacznie zmalała, jednak pod koniec stulecia zaczęła szybko wzrastać. Wzrost widoczny był od Aegum (maleńka wioska w Frisland) do Chin i od Nowej Zelandi do Paragwaju. Dzięki doskonałemu charakterowi znalazły miejsce jako konie rekreacyjne dla każdego. Zostały ponownie odkryte jako konie wierzchowe i zaprzęgowe startujące w zawodach. Popularność zdobywały także dzięki występom w cyrkach i na pokazach.

Popularność rasy

Rasa fryzyjska jest chwalona ze względu na wyjątkowe piękno i moc, majestatyczność, wspaniałą osobowość i kruczoczarne niepokalane umaszczenie. Już w czasach rzymskich wielcy wojownicy byli znani ze swej słabości do tego silnegoi sprężystego czarnego konia. Przykłady takich jak Zorro, gitarzysta Metalliki Kirk Hammet, czy chiński potentat tkaniny posiadający całą wioskę liczącą ponad 200 fryzyjskich koni – same mówią za siebie. Rodziny królewskie z całego świata mają konie fryzyjskie w swoich stajniach. Ten stan posiadania pozwala brać udział w filmach hollywoodzkich, inspiruje artystówi wykonawców cyrkowych, tworzy widowiskowe pokazy i występy.

Charakterystyka rasy

Są to konie wszechstronne: użytkowane z powodzeniem w zaprzęgach jak i wierzchowo, idealnie nadają się jako konie pokazowe jak również jako konie rekreacyjne i sportowe (ujeżdżenie, zaprzęgi). Wyróżnia  je bardzo dobry charakter, chęć współpracy z człowiekiem, ufność i mała skłonność do narowów.

Fryzy są to konie szlachetne, o harmonijnej i proporcjonalnej budowie ciała. Posiadają średniej wielkości głowę o bystrych i wyrazistych oczach, czujne uszy, lekko zwrócone ku sobie koniuszkami. Delikatnie wygięta szyja proporcjonalnej długości, stosunkowo wysoko osadzona to kolejna cecha charakterystyczna tych koni. Posiadają grzbiet dość silny, zad niezbyt krótki, nie powinien być spadzisty. Głęboka klatka piersiowa z dobrze wysklepionymi żebrami zapewnienia organom wewnętrznym odpowiednią przestrzeń do poprawnego funkcjonowania; silna, ukośnie ustawiona łopatka o odpowiedniej długości, mocne i dobrze rozwinięte kończyny oraz kopyta stanowiące jak najlepszą podstawę są wyznacznikami wysokiej przydatności użytkowej tych koni. Ponadto charakteryzują je płynne, dostojne ruchy o wysokiej akcji kończyn oraz majestatyczny wygląd dzięki pięknej grzywie, pięknym i długim ogonie oraz perfekcyjnie wyprofilowanym pęcinom. Jako idealny wzrost dla tej rasy uznaję się 160cm w wieku 3 lat, najbardziej pożądaną maścią jest jednolicie kara. Podsumowując- jest to wyjątkowy koń o wielkiej prezencji.

Newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać bieżące informacje wprost na swój adres e-mail.

Możesz nam zaufać, nigdy nie wysyłamy spamu. W każdej chwili możesz też zrezygnować z otrzymywania maili od nas.

Polecamy

Nasi partnerzy i przyjaciele

 

  • kfps logo
  • dar mar

Uwaga: korzystanie ze strony ZHKFwP oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookies.