Na sukces hodowlany składają się rozmaite czynniki jak: eksterier i ruch, użytkowość i zdrowie. Cechy mające wpływ na powyższe wartości stanowią kryteria selekcji w programie hodowlanym.

1. Eksterier i ruch

Konia fryzyjskiego charakteryzuje funkcjonalna i harmonijna budowa, zdrowie i witalność oraz przydatność do użytkowania sportowego.

Cechy rasowe: 

Główne
            Koń fryzyjski poprzez swój charakterystyczny przód, obfitość włosów karą maść oraz obszerne wyniosłe chody wywiera wrażenie luksusu i dostojeństwa.

Głowa
            Mała wyrazista i szlachetna z szeroko rozstawionymi czystymi i dużymi oczami. Profil lekko szczupaczy. Duże nozdrza, delikatne wargi, długa szpara pyskowa. Małe, uważne uszy o lekko zagiętych końcach.  

Szyja
            Długa szyja wraz z potylicą tworzą lekko łabędzi, wyniosły kształt.

Włosy
            Bujne owłosienie pod postacią grzywy, ogona i szczotek pęcinowych.  

Maść
            Kara. Białe odmiany są dozwolone jedynie na głowie jeśli ich średnica nie przekracza 3,2 cm oraz są umiejscowione powyżej linii oczu. Odmiany w jakimkolwiek innym miejscu są niedopuszczalne. 

Budowa

Główne
            Proporcjonalnie funkcjonalnie zbudowane, lekko wyższe na przodzie konie. Długie przedramię, ciało niezbyt ciężkie. Sylwetka w kształcie prostokąta a proporcje przodu, kłody i zadu wynoszą 1/1/1. 

Połączenie głowy i szyi 
            Lekkie. Potylica długa, ganasze szerokie z odpowiednią przestrzenią. 

Szyja
            Długa i dobrze umięśniona, lekko wygięta. Osadzona wysoko na piersi. Płynnie połączona z kłębem. 

Łopatka
            Długa i skośna ( kąt 45 – 50 stopni do poziomu, kąt nachylenia w stosunku do piersi min 90 stopni ).

Żebra
            Długie i łukowate.

Kłąb
            Płynnie przechodzi w grzbiet.

Grzbiet
            Mocny i umięśniony. Grzbiet ma płynne połączenie tak z kłębem jak i z nerką. Długość grzbietu jest proporcjonalna do długości pozostałych części ciała. 

Nerki
            Mocne, szerokie i umięśnione. Płynnie przechodzą w zad. 

Zad.
            Długi (mierzony pomiędzy biodrem a kością kulszową). Lekko spadzisty i umięśniony. Mięśnie podudzia – długie i rozbudowane.

Nogi
            Przednie nogi oglądane od przodu powinny stanowić jedną linię razem z kopytem. Oglądane z boku tworzą jedną linię ze stawem pęcinowym. Przedramię i nadpęcie długie. Stawy pęcinowe są okrągłe i suche. 
           Tylne nogi, oglądane z tyłu są równoległe. Staw skokowy skątowany pomiędzy 145 a 150 stopni, suchy twardy i dobrze rozwinięty. Stawy pęcinowe okrągłe i suche. 
             Pęciny długie i elastyczne. Skątowanie pęcin przednich: 45-50 stopni, tylnych: 50 – 55 stopni.
Kopyta są duże i dobrze ukształtowane, równe i pasujące do konia. Szersze w przedniej części niż w tylnej.

Ruch

Stęp
            Obszerny i wyraźnie cztero taktowy. Nogi stawiane są prosto oglądane zarówno z przodu jak i z boku. Tylne nogi prezentują zaangażowanie stawów skokowych i są energicznie podstawiane pod kłodę. Tylne nogi napędzają przednie które kroczą obszernie i z dużą swobodą łopatki. 

Kłus
            Czysto dwutaktowy. Tylne nogi energicznie wkraczają pod kłodę. Stawy aktywne. Kłus charakteryzuje się elastycznością i długim momentem zawieszenia. Konie poruszają się w równowadze. Poprzez obniżenie tyłu następuje podniesienie przodu. 

Galop
            Wyraźnie trzy taktowy. Obszerny. Sylwetka konia „podniesiona na przodzie”. Długi moment zawieszenia. Wiele elastyczności i równowagi. 

2. Użytkowość


            Koń fryzyjski nadaje się do rozmaitych form użytkowania od rekreacji po najwyższe poziomy zawodów sportowych. Dyscypliny w których jest używany to: „show driving”, ujeżdżenie, sport zaprzęgowy i rajdy. 
            Konieczne jest zwiększanie przydatności sportowej konia fryzyjskiego. Warunkiem jest utrzymanie łatwego charakteru konia fryzyjskiego, co pozwoli również na dalsze, szerokie użytkowanie rekreacyjne.
            Konie fryzyjskie są bardzo wszechstronne jednak należy pamiętać że nie każdy koń będzie wykazywał talent w danej dyscyplinie. W ramach sukcesu hodowlanego jest miejsce na specjalizację bez prowadzenia hodowli koni w różnych typach. Sukces hodowlany w kategorii eksterieru i ruchu jest uniwersalny dla wszystkich wariantów użytkowania.
Dodatkowe zalety konia fryzyjskiego to: duża chęć współpracy przy inteligencji, szlachetny  i elegancki wygląd oraz wszechstronność. 
            Dla umocnienia pozycji rasy na arenach sportowych szczególną uwagę należy zwrócić na poniższe cechy determinujące przydatność sportową: ruch, budowa, opanowanie, charakter, wytrzymałość i zdrowie.

 

3. Witalność i zdrowie

            Przy hodowli koni fryzyjskich należy zwrócić wysoką uwagę na cechy warunkujące żywotność i zdrowie: wytrzymałość i zdrowotność, płodność klaczy i ogierów oraz brak chorób dziedzicznych.

Newsletter

Zapisz się, aby otrzymywać bieżące informacje wprost na swój adres e-mail.

Możesz nam zaufać, nigdy nie wysyłamy spamu. W każdej chwili możesz też zrezygnować z otrzymywania maili od nas.

Polecamy

Nasi partnerzy i przyjaciele

 

  • kfps logo
  • dar mar

Uwaga: korzystanie ze strony ZHKFwP oznacza zgodę na wykorzystywanie plików cookies.